4 en 6 augustus 2023 (twee succesvolle dekkingen)
Zoals ik gehoopt (en stiekem al een beetje gepland) had werd Kaidyn (NJK./BJK. Rocksett Eight Queens Puzzle) in juli loops. En vanaf dat moment beginnen eigenlijk meteen de eerste voorbereidingen voor (hopelijk) een leuk nestje. Elke fokker heeft zo zijn/haar eigen ervaringen en overtuigingen dus niet iedereen zal dezelfde voorbereiding hebben; ik heb in ieder geval bij Kaidyn direct aan het begin van de loopsheid een uitstrijkje laten doen waaruit bleek dat ze mycoplasma had (een bacterie die de dracht in de weg kan staan). Daarvoor moest ze een antibioticakuur wat ik enigszins spijtig vond want ik houd niet zo van al die chemische rommel in hun lijfjes ;-). Daarom heb ik haar ook meteen probiotica gegeven met daarbij Omega-3 capsules. Op de 11e dag van de loopsheid ben ik naar de kliniek in Nijmegen gegaan om voor de eerste keer progesteron te prikken; dan nemen ze een beetje bloed af waarmee ze kunnen meten of de ovulatie (eisprong) al heeft plaatsgevonden. Uit die eerste meting bleek dat Kaidyn al een heel eindje op weg was en de tweede meting (twee dagen later) gaf aan dat ze in principe zover was dat ze gedekt kon worden. Maar dat zegt natuurlijk niet altijd alles; de getallen van de progesteronmeting zijn weliswaar een goede indicatie maar het teefje moet er ook echt klaar voor zijn! Dus diezelfde avond samen met een goede vriend naar de reu van mijn keuze, Jay (Sequins Sung), gereden in de hoop dat… En ja hoor, gelukkig waren ze beiden goed gewillig en volgde er een prima dekking waarbij ze ongeveer 15 minuutjes gekoppeld hebben gestaan. Twee dagen later hebben we wederom een poging ondernomen en ook deze keer verliep alles vlotjes waarbij het zelfs leek dat Kaidyn er nóg meer aan toe was met ook een langere koppeling (ca. 30 minuten). Vanaf dat moment is het duimen draaien en vol spanning wachten op de echo 4 weken later.  

Kaidyn (links) en Jay tijdens de eerste dekking

31 augustus 2023 (het moment van de waarheid!)
Eindelijk was het Moment Suprême daar, wat duren 4 weken wachten dán lang! En wat word je heen en weer geslingerd tussen ‘hoop en vrees’ omdat je het ene moment denkt al wat tekenen van dracht waar te kunnen nemen (teefje wordt/oogt slomer, ze laat opeens boertjes wat ze normaal nooit doet, de taille toont iets minder ingevallen etc.) maar het volgende moment lijkt niks meer te wijzen op een mogelijke zwangerschap. En vanaf ongeveer de 20e dag lukt het me meestal wel om voorzichtig wat ampullen te voelen in het buikje maar ook dáár ben je dan weer niet 100% zeker van. Dit zijn altijd best zenuwslopende weken voor een fokker, hahaha. Maar gelukkig kwam op de 27e dag het verlossende woord; Kaidyn is drachtig van een leuk aantal pupjes! Op de echofoto zijn zo al twee vruchtjes dicht bij elkaar waar te nemen, de foto daaronder toont een volkomen ontspannen Kaidyn die het geen probleem vond om de echo op haar rug te ondergaan zoals deze dierenarts graag doet (het mocht ook staande maar ik wist dat Kaidyn het op deze manier ook prima vindt!). Ik ben natuurlijk dolblij met deze uitkomst en verheug me enorm op het proces dat zich de komende weken gaat voortzetten (als alles goed mag blijven gaan maar daar gaan we wel van uit) waarin Kaidyn steeds ietsje dikker zal worden tot natuurlijk het moment van geboorte. Hartstikke spannend én erg leuk!!!

6 september 2023 (op de helft)
Kaidyn is nu 4,5 week onderweg en dat betekent dat ze zo’n beetje halverwege de dracht zit. Tot nu toe verloopt het allemaal voorspoedig, ze heeft totaal nergens last van! Ze is wel rustiger dan normaal en ze begint een beetje een buikje te krijgen, en zelf vindt ze dat ze echt véél meer eten moet hebben en dat ze nu soms al bijna niet meer ‘normaal’ kan zitten. De comédienne! Voor het verhogen van de hoeveelheid voer is het echt nog te vroeg, dat heeft ze in deze fase niet nodig en die buik zit ook heus nog lang niet in de weg ;-). Maar wel mooi om te merken dat ze heel goed in de gaten heeft welk proces zich in haar lijfje gaande is. Pientere dame!
Onderstaand filmpje maakte ik eerder van de week van haar, heerlijk in de koelte van het bos. Want wat is het warm momenteel, maar wel een geluk dat Kaidyn nog niet op het laatst loopt want dan was het allemaal veel zwaarder voor haar geweest. Voor nu is het prima te doen en kan ze nog lekker van haar wandelingetjes genieten al houden we natuurlijk rekening met het feit dat het gewoon erg warm is voor de tijd van het jaar. 

 

10 september 2023 (kennismaking met de mensen op de interesselijst)
Ondanks de bloedverzengende hitte (+30 graden!) doet Kaidyn het fantastisch! Beter dan ik ;-), want ik houd helemaal niet van deze temperaturen; boven de 25 graden gaat sowieso bij mij het lichtje een beetje uit maar voor de honden is het natuurlijk ook pittig als het zo heet is. Daarom hebben we vanochtend tijdens de kennismakingswandeling in bos Kwintelrooijen in Rhenen niet zover gelopen maar vooral veel gekletst en dat was ook prima! Kaidyn heeft er eveneens van genoten; ondanks dat het zelfs onder de bomen in de schaduw best behoorlijk warm was liet ze duidelijk zien dat ze het erg naar haar zin had. Lekker een beetje spelen en knuffelen met de kindjes die erbij waren, maar ook door de volwassenen liet ze zich volop vertroetelen. Ik denk dat iedereen een goed beeld van haar heeft gekregen want ze was helemaal zichzelf; vriendelijk, enthousiast en vrolijk! Nu is het nog een maandje afwachten tot de pups geboren zijn en ik weet hoeveel reutjes en hoeveel teefjes ik te vergeven heb. Spannend!

Kaidyn tijdens de kennismakingswandeling

14 september 2023 (41 dagen drachtig)
Met Kaidyn gaat het nog steeds voorspoedig, haar buikje groeit gestaag door en ze voelt zich goed! Ze begint wel een klein beetje hinder van de warmte te krijgen, ze hijgt wat meer en is soms onrustig. Dat wijt ik echt aan haar zwangerschap want normaal heeft ze geen moeite met wat hogere temperaturen. Voor aankomend weekend is de weersverwachting nog +25 graden maar daarna daalt het gelukkig. Het wandelen is natuurlijk ook fijner als het niet zo warm is, zolang Kaidyn het nog vol kan houden neem ik haar zoveel mogelijk mee want een goede basisconditie is belangrijk voor aanstaande mama’s. Ik wil haar één dezer dagen ook nog even trimmen, ik heb dat altijd graag ruim vóór de bevalling gedaan want als ze tonnetje rond zijn vind ik het een beetje sneu als ze dan nog zo lang op de trimtafel moeten staan en liggen. Zodra Kaidyn getrimd is plaats ik daar wel even een fotootje van en dan zal ik er meteen voor zorgen dat haar mooie bolle buikje er ook op staat!

Heerlijk gewandeld langs de Maas

18 september 2023 (trimdagje)
Zaterdag was het nog steeds erg warm maar aan de voorkant van het huis is er heel lang schaduw, dus heb ik de trimtafel daar neergezet en lekker op m’n gemak mijn vier honden weer netjes gemaakt. Vooral voor Kaidyn vond ik het erg belangrijk daar niet te lang mee te wachten, maar nu was het nog prima te doen; ze heeft het allemaal op z’n Kaidyn’s ondergaan, ze houdt wel van dat getuttel aan haar lijfje ;-). Het resultaat is een keurige gekapte jongedame en kijkt toch eens hoe schattig dat buikje! 

Verder is er weinig te melden eigenlijk, het gaat voortreffelijk allemaal. Kaidyn eet inmiddels twee keer per dag KVV (diepvries vers vlees) en tussen de middag een maaltje brokken. Ze heeft dat nu écht wel nodig, de zwangerschap begint steeds meer van haar te vergen en dat zal de komende weken alleen maar toenemen. Vanzelfsprekend wordt haar etensbehoefte daar dan steeds op aangepast. Verder merk ik dat de wandelingen wat zwaarder voor Kaidyn beginnen te worden, ze is sneller moe en ze rent ook niet zoveel als anders. Ook allemaal heel logisch en ik houd daar natuurlijk rekening mee. Die laatste weken van de dracht is alles sowieso een beetje ‘maatwerk’; kijken wat nog prettig voelt voor de aanstaande mama en wat ze nodig heeft. Ik vind dat uiteraard geen enkel probleem en het is juist leuk om samen met het teefje in kwestie de beste weg daarin te zoeken! 

24 september 2023 (51 dagen drachtig)
Slechts een kleine twee weken te gaan nog maar, het gaat hard opeens. Eind vorige week hield ik mijn hart vast vanwege het tempo waarin Kaidyn’s buik aan het groeien was; zó dik al voor ‘pas’ 6 weken dracht. Maar de afgelopen dagen lijkt het wat minder hard te gaan, gelukkig maar! Overigens zegt de omvang van de buik niet persé iets over de grootte van het nest; een teefje kan ook gewoon veel vruchtwater hebben, of wat flinkere pups. Kaidyn is wél duidelijk dikker dan bij haar eerste nestje maar er zijn op de echo dan ook meer vruchtjes gezien dan de vorige keer ;-). We wachten het maar gewoon rustig af, dat doet Kaidyn zelf immers ook – ze schikt zich op een geweldige manier in haar lot, geniet nog van de wandelingetjes (al kan ze het steeds iets minder lang volhouden) en past zich simpelweg aan de veranderde situatie aan. Dappere, sterke meid!

28 september 2023 (bij de dierenarts)
Vanochtend was ik met Kaidyn bij de dierenarts om een tweede herpesvaccinatie te laten toedienen; met de nodige tegenzin gezien mijn afkeer tegen chemische middelen, maar deze injectie wordt gegeven om schade en sterfte bij puppy’s ten gevolge van het ‘Canine Herpesvirus’ (CHV) te voorkomen. Een vreselijk virus dat zoveel ellende kan aanrichten, dat ik het risico niet wil nemen en dus laat ik mijn teefjes altijd vaccineren zodra ze gedekt zijn (de eerste injectie moeten ze zeven tot tien dagen na de dekking hebben, de tweede injectie zeven tot tien dagen vóór de verwachte werpdatum). Kaidyn heeft inmiddels beide prikken gekregen en daarmee naderen we écht de laatste fase van de drachtperiode. Het wordt nu reuze spannend! Op zich gaat het allemaal hartstikke goed en ben ik trots op Kaidyn hoe ze het doorstaat, maar tegelijkertijd begin ik steeds meer medelijden met haar te krijgen want de last wordt nu – letterlijk en figuurlijk – duidelijk flink zwaarder. De weegschaal bij de dierenarts gaf een groei van maar liefst 7 kilo aan, dat is bepaald niet weinig! En ik merk het ook aan haar; het wandelen kost haar meer energie, ze draait haar achterpootjes helemaal uit om het gewicht te kunnen opvangen maar ook bij het liggen begint ze behoorlijk wat hinder te ondervinden. Gevoelens van dankbaarheid én schuldbewustzijn botsen regelmatig in mijn hoofd…

Op de behandeltafel bij de dierenarts; op foto’s lijkt haar buikje kleiner dan die in werkelijkheid is

Even wegen en ondertussen gezellig doen met een Australian Shepherd-pupje, ze vonden elkaar erg leuk!

1 oktober 2023 (de laatste week)
Nou… de werpkist en alle spulletjes die nodig zijn voor de bevalling staan klaar en de boodschappen voor de komende dagen zijn in huis. Het enige dat ik nu nog moet hebben is geduld ;-).  Ik zeg het eerlijk, de dagen die nu volgen zijn voor zowel de aanstaande mama als voor mij als fokker best pittig: Kaidyn begint het zwaar te krijgen, ze puft en kreunt regelmatig omdat ze zich steeds oncomfortabeler begint te voelen. Ze ligt veelal in de keuken op de koude plavuizen, waar ze een beetje bij mij en de andere honden vandaan is want net als bij haar vorige zwangerschap kiest ze er ook nu in de laatste fase voor om zich wat af te zonderen. Af en toe komt ze even tevoorschijn voor wat aandacht en een knuffel, maar meestal is ze dan ook zo weer weg om ergens te gaan liggen waar ze minder impulsen van buitenaf krijgt. Blijkbaar heeft zij dit nodig! Ze doet op een dag ook niet zoveel meer, een paar korte wandelingetjes maar voor de rest ligt ze lekker te rusten of te slapen. Reken maar dat er veel gaande is in dat lijfje, helemaal nu het eind van de dracht in zicht is! Uit ervaring weet ik dat tevens voor mijzelf de vermoeiende periode zich elk moment kan gaan aandienen; zodra Kaidyn begint met hijgen, heen en weer lopen, graven etc. sta ik volledig op scherp. Ook al besef ik dat dit altijd éérst een paar dagen zo aanhoudt voordat de daadwerkelijke bevalling begint, lukt het me dan toch niet meer om rustig in mijn hoofd te zijn. Een beetje zo’n ‘kip-zonder-kop-gevoel’ waarin je eigenlijk met jezelf niet zoveel raad weet. Het is niet erg, het hoort er allemaal bij, maar ik ben me er wel van bewust dat dit er eraan zit te komen. Momenteel echter is alles nog kalm, ik ben sinds vanochtend begonnen met Kaidyn te temperaturen; dit doe ik driemaal daags zodat ik een goed beeld krijg van wat haar normale lichaamstemperatuur is. Als deze namelijk met 0,5ºC tot 1,5ºC graden gaat dalen dan is het een sterke aanwijzing dat de geboorte binnen 12-24 uur op gang komt. We gaan het allemaal zien en afwachten!

Kaidyn in de werpkist

3 oktober 2023 (60e dag)
Alles is nog rustig hier. Kaidyn’s temperatuur is onverminderd constant dus ook daarin geen veranderingen. Eerder vandaag ben ik voor de afwisseling samen met Kaidyn en haar tante Venice (Rocksett Calling Yoo Hoo) een eindje verderop voor een wandelingetje gegaan. We moesten daarvoor even de auto nemen maar dat bleek best een uitdaging: Kaidyn kon nauwelijks in de achterbak komen! Op de heenweg ging het nog wel, toen zette ze haar voorpootjes op de bumper en hoefde ik haar enkel een ‘kontje’ te geven. Maar op de terugweg lukte dat bijna niet meer en leek het wel een zak stenen die ik omhoog moest hijsen – komisch en een beetje sneu tegelijkertijd! De rest van de drachttijd ga ik met Kaidyn dus alleen nog maar vanuit huis lopen, ondanks dat ze er duidelijk wel van genoot om weer eens andere geurtjes op te doen al stelde de wandeling qua lengte niet eens zoveel voor. En voor Venice – die bijna 14 jaar oud is! – was deze beperktere afstand ook niet erg want met haar wissel ik vanwege haar leeftijd sowieso per dag tussen een kortere losloopwandeling of een wat langere, en gisteren had zij nog een heel eind gelopen (en zelfs nog een beetje gerend op haar ouwe dag!) met haar dochter Dyonne (Rocksett Trip On Love). Bovendien regende het pijpestelen vanmiddag en daar houdt Venice überhaupt al niet van dus dat kwam allemaal perfect uit zo. Op de foto hieronder staan de beide ‘verzopen katjes’ toen we weer terug waren bij de auto, de enorme buik van Kaidyn laat zich inmiddels allang niet meer verhullen ;-).

Kaidyn (links) en Venice

6 oktober 2023 (pups geboren!)
Een dagje eerder dan verwacht heeft Kaidyn in de ochtend van 5 oktober het leven geschonken aan maar liefst 12 pups! Er waren 6-8 vruchtjes op de echo gezien, het was dus een gigantisch verrassing dat het er zóveel meer blijken te zijn. Met moeder en pups gaat het hartstikke goed, maar wat hebben ze een indrukwekkende avontuur achter de rug. Lees hier het hele verhaal.

De kersverse mama met haar prachtige kroost

> klik hier voor foto’s van week 0-1