Roman was met recht een cadeautje. Het was niet de bedoeling hem te houden, maar mijn zus stond erop dat hij bleef. Ze was vanuit het nest al verliefd op dit pupje en ze was dus enorm blij toen bleek dat hij door omstandigheden bij zijn eerste baasje weg moest; het voelde voor mijn zus alsof het zo moest zijn en dus kwam Roman bij haar gezin (en Milan, zijn nestbroer) wonen. En de liefde voor deze speciale hond is vervolgens altijd gebleven! Begrijpelijk, want Roman was een heel rustige en gemakkelijke reu, alhoewel hij soms ook behoorlijk eigenwijs kon zijn. En dan gingen z’n oor- én oogkleppen op en was hij niet zo snel op andere gedachten te brengen! Maar het was hem ook altijd weer snel vergeven want meestal was Roman eigenlijk gewoon heel braaf. Overigens deed Roman – heel grappig – zijn stamboomnaam alle eer aan; hij was écht stapeldol op… sneeuw! Daar kon hij altijd zo lekker in rollebollen en de bijbehorende temperatuur was ook prettig want Roman kon slecht tegen warmte; gelukkig lag de rivier de Maas op loopafstand van ons huis en daar was Ro’tje vooral in de zomer heel erg blij mee! De dood van Roman in juni 2021 heeft er behoorlijk ingehakt en hij wordt erg gemist: hij was een bijzondere, unieke hond en met zijn heengaan is er een groot gat geslagen in zowel mijn leven als dat van mijn zus, met wie ik deze lieve reu in mede-eigendom had…♥