30 oktober 2023 (21e, 22e, 23e en 24e dag)
De pups hebben veel meegemaakt de afgelopen dagen. Zo zijn ze donderdag voor de eerste keer ontwormd; dat was op zich niet persé heel erg spannend maar ze vonden het natuurlijk wel vreemd dat ik opeens van die gekke roze pasta in hun bekjes spoot, en het smaakte ook helemaal niet zo lekker ;-). Vervolgens werd hun vertrouwde ‘woonverblijf’ ineens een stuk groter, daar hadden ze totaal niet op gerekend! In eerste instantie zagen ze er ook niet eens zo het voordeel van in geloof ik, haha, maar inmiddels hebben ze gemerkt dat je door die uitloopren veel meer kunt huppelen en dat er opeens ook van alles te ontdekken valt! En dan zie je direct dat dit effect heeft op de ontwikkeling van zulke jonge hondjes, ze groeien letterlijk en figuurlijk meteen een stukje harder door zo’n verandering/uitbreiding. Het weekend was vervolgens ook weer enerverend met op beide dagen volop bezoek want veel pups betekent ook veel toekomstige pupeigenaren en die wilden vanzelfsprekend maar al te graag even om het hoekje kijken. En mijn twee hondenoppas-vriendinnetjes Jill en Kaylee kwamen ook nog een knuffeltje brengen aan Kaidyn en haar prachtige 12-tal, maar uiteraard ook aan mijn andere honden want daar zijn ze ook dol op (en zij op hen!). En beide jongedames hebben mij meteen even geholpen bij het knippen van de nageltjes van de pups, dat was superfijn. Ik vond het trouwens heel mooi en treffend om te zien hoe Kaidyn blindelings vertrouwde op Jill en Kaylee omdat ze die heel goed kent, maar hoe ze aan de andere kant enigszins op haar hoede was bij de overige – voor haar nog vreemde – bezoekers toen dié bij haar kindjes gingen kijken. Uiteraard accepteerde Kaidyn de onbekende visite moeiteloos, maar ze liet d.m.v. de positie waarin ze in of bij de werpkist stond wél duidelijk merken dat ze haar pups wat meer beschermde. Dit toont maar weer aan hoe ver de (be)zorg(dheid) kan strekken bij een moederhond en hoe belangrijk het is om daar als fokker – althans, dat vind ik! – rekening mee te houden. Dus door Kaidyn’s signalen te respecteren en gewoon alles rustig te doseren was het voor zowel de honden als voor de mensen een fijne ontmoeting, want wat ik uit de reacties (op dat moment en naderhand via apps en mailtjes) heb opgemaakt is dat iedereen het een leuke, gezellige én ontspannen Puppybijeenkomst vond! Helemaal geslaagd dus, en trouwens nogmaals bedankt voor de vele kranten die jullie meebrachten (die zullen hard gaan als de pups wat groter zijn!) en voor alle cadeautjes en lekkernijen voor zowel de volwassen honden, de pups als voor mijzelf. Erg lief en leuk!