24 oktober 2019 (35e, 36e, 37e, 38e en 38e dag)
Zó ligt er een pasgeboren nest, en zo is ‘het spul’  is alweer 5,5 week! Ik heb zoveel plezier met/van dit nest, ze zijn eigenlijk heel makkelijk. Natuurlijk worden ze nu veeleisend in de zin dat ze steeds meer nodig hebben; hun bekende wereldje/rennetje is allang niet meer genoeg. Maar dat hoort allemaal bij de leeftijd, het zou niet goed zijn als er geen – geestelijke en lichamelijke – groei in zou zitten! Neemt niet weg dat mijn improvisatietalent in deze fase danig op de proef wordt gesteld, maar gelukkig heb ik voldoende mogelijkheden in en rondom het huis om de pups wat afwisseling te bieden. En vanaf de 6e week kunnen ze ook zo langzaamaan een keer de echte buitenwereld in dus dan wordt het ook weer makkelijker! Tot nu toe heb ik in ieder geval sowieso geluk met het weer, vandaag zijn ze voor het eerst ook ‘s ochtends naar buiten geweest. En dat heb ik meteen gecombineerd met de introductie van een tweede verblijfplaats, namelijk een ren in de keuken. Dit is vooral handig omdat deze aan beide zijdes aan de tuin grenst, dus dan kunnen ze eenvoudiger naar buiten want dat gaat van nu 2-3 keer per dag (net wat ze aangeven) naar uiteindelijk meerdere keren, ook in het kader van een beetje zindelijkheidstraining. Bovendien is deze keukenren iets ruimer (langer) zodat de pups wat meer kunnen bewegen en stoeien. De camera erop en ik kan ze via mijn mobiel voortdurend in de gaten houden! En als ik ze letterlijk om me heen wil hebben doe ik ze gezellig weer een poosje in de woonkamer want die ren laat ik ook gewoon staan. Over ‘staan’ gesproken… afgelopen dinsdag heb ik voor het eerst standfoto’s van de pups gemaakt, ik moet zeggen dat ze dat echt keurig deden! Natuurtalentjes :-). Ik heb de standfoto’s ook in het foto-album van deze week gezet, voorzien van hun inmiddels officiële stamboomnamen want de pups zijn dinsdagmiddag gechipt! Dan komt er een medewerk(st)er van de Raad van Beheer (overkoepelende organisatie) aan huis om DNA af te nemen – wat wangslijm via een swab – om te checken of de pups echt wel van de door mij opgegeven papa en mama zijn (duh!) en dan krijgen ze dus meteen hun identificatiechip. Het unieke nummer dat in die chip zit wordt vervolgens gekoppeld aan een door mij verzonnen stamboomnaam (deze moet je als fokker altijd binnen 10 dagen na de geboorte van de pups aan de Raad van Beheer doorgeven). Zo’n chip heeft de grootte van een rijstkorrel en wordt met best een behoorlijke naald ingebracht op de linkerschouder, maar de chipster die hier altijd komt doet het gewéldig want de pups reageren nooit! Geen piepje, geen kreuntje, geen bloed én dus geen negatieve ervaring. Helemaal top! Die mijlpaal hebben we ook weer gehad, het proces van kleine-pupjes-naar-grote-pups loopt altijd zo prachtig als een soort stoomtreintje door… En de aanstaande baasjes beaamden dit toen ze hier afgelopen zondag allemaal weer op bezoek waren, de meesten verbaasden zich hoeveel groter en stoerder de pups in korte tijd zijn geworden. En dat klopt, het worden steeds meer ‘echte’ hondjes en dat is voor de aanstaande pupeigenaren natuurlijk ook geweldig om mee te maken. Het buitenspelen is altijd een zalig schouwspel en het knuffelen met een pup op schoot is helemaal het toppunt van genot! Fantastisch om te zien, het was weer een hartstikke geslaagde Puppybijeenkomst!

31 oktober 2019 
Hierbij zoals beloofd de foto’s van de 40e en 41e dag!

Foto’s 40e en 41e dag