O-nest: week 8-afscheid

O-nest: week 8-afscheid

 

5 juni 2022 (56e, 57e, 58e en 59e dag)
We hebben een paar héérlijke laatste dagen achter de rug, waarin ik volop heb genoten van de pupjes maar ik tegelijkertijd besefte dat ze tegen het weekend écht toe zouden zijn aan een ‘1-op-1 leventje’ bij hun toekomstige baasjes. En dat klopte: de eerste berichten zijn positief over het drietal dat – elk op zijn eigen manier – een nieuwe weg is ingeslagen. Ze doen het stuk voor stuk erg goed, zijn rustig, stabiel en weinig onder de indruk van alle veranderingen. Wat een fijne wetenschap is dat! Het bewijst maar weer dat ik niet voor niets zo zorgvuldig een aantal activiteiten met ze onderneem, waarbij ik er zeker voor waak dat het niet té veel voor ze is en ze dus overprikkeld raken. Die balans is – naar mijn bescheiden mening – erg belangrijk en ik geloof dat ik mag zeggen dat ik er ook dit keer weer in geslaagd ben deze goed te houden ;-). En ik probeer ook altijd van iedere activiteit echt iets positiefs te maken: afgelopen donderdag bijvoorbeeld waren de pups bij de dierenkliniek in Wageningen voor het titeren (ik ent mijn pups nooit klakkeloos maar wil eerst via een titerbepaling laten testen of ze misschien nog voldoende antistoffen van hun moeder bij zich dragen). Een bezoekje aan de dierenarts is op zich natuurlijk niks aan! Het ruikt vreemd in zo’n kliniek en er zitten zomaar wildvreemde mensen aan je te ‘rommelen’ en dat is niet perse prettig; het doet weliswaar geen pijn, maar het is ook zéker niet alleen maar knuffelen wat de dierenarts en diens assistente doen! Daarom zorg ik altijd dat er ook veel ruimte is voor ontspanning, en dus neem ik de tijd om ze vooraf op de parkeerplaats te laten dollen (bij deze kliniek loopt de parkeergelegenheid door naar de zijkant van het pand en daar mag alleen personeel parkeren dus super veilig voor de pups!). En terwijl we dan wachten op de uitslag van het titeren, spelen ze daar nóg een keer. Dat maakt dat het bezoekje aan de kliniek één groot feest wordt en dus een reuze leuke ervaring! De dag erna doen we het dan weer even rustig aan zodat alles goed verwerkt kan worden. Het was die dag flink warm dus heb ik een kunststof schelp met water in de buitenkennel gezet waar de pups zalig in hebben gepoedeld! Ook heb ik de grote tunnel tevoorschijn gehaald en daar hebben ze eveneens van genoten, zo’n ding leent zich bijzonder goed om tikkertje in te doen :-). Zaterdagmiddag ben ik in het gezelschap van mijn zus naar het dorp geweest; de pups in de kar en wij te voet! Op de heenweg lekker in de schaduw over het landweggetje, langs de diverse boerderijen met o.a. paarden en (blaffende) honden. Halverwege zijn we even het dorpswinkeltje in gegaan met als doel de pups te laten wennen aan een ruimte waar véél staat en veel rumoer is. Ze verblikten of verbloosden niet en ondergingen het op de voor hun zo kenmerkende relaxte manier! Vervolgens via de dijk terug en eenmaal thuis nog even lekker dollen in de grote wei. ‘s Avonds zijn de pups gewassen, dat doe ik altijd voordat ze naar hun nieuwe baasjes gaan. Ook trim ik hun voetjes en staartje, en knip ik de nageltjes nog een keer. Helemaal klaar voor de start van een prachtig avontuur dus! Een wereld die ze veel afwisseling en leuke dingen zal gaan brengen, waar ze – hopelijk – gezond en wel mogen uitgroeien tot fijne, lieve, sterke, sociale Golden Retrievers. Ik heb slechts een eerste beginnetje gemaakt, met uiteraard de hulp van hun fantastische mama Kaidyn; zij heeft zich op de meest pure no-nonsense manier over haar kroost ontfermt en ik heb me regelmatig verbaasd over de rust en het gemak waarmee ze dat deed. Een g e w e l d i g moedertje was ze! Ik neem in trots en met dankbaarheid m’n petje voor haar af, ze verdient wat mij betreft een standbeeld ;-).
En daarmee komt er een eind aan een periode van ruim acht weken waarin een groot deel van mijn tijd en aandacht uit is gegaan naar de verzorging van deze drie prachtige pups en hun lieve moeder… ik heb er enorm veel plezier aan beleefd en ik heb enkel liefde voor deze vier giganten gevoeld, maar het is ook fijn om weer tijd te hebben voor andere dingen en vooral natuurlijk voor de rest van mijn honden! Ik sluit dit alles af met een super voldaan gevoel én met nog een laatste serie foto’s; nu ik al die kiekjes heb geplaatst voel ik extra hoe leeg en stil het is zonder de pupjes, maar ik weet dat ze bij zorgzame, liefdevolle baasjes terecht zijn gekomen en dat is het uiteindelijk het allerbelangrijkste!

Foto’s 56e, 57e, 58e en 59e dag

> klik hier voor stand- en portretfoto’s