2 mei 2022 (22e, 23e, 24e en 25e dag)
Zoals gepland hebben de pups afgelopen weekend een nieuw onderkomen erbij gekregen! Behalve de werpkist is er nu ook een uitloopren bestaande uit een verlengstuk met spijlen. Hierdoor is het vloeroppervlak tweemaal zo groot en is er dus logischerwijs meer ruimte voor de pups, en tegelijkertijd is er opeens ook veel meer te ontdekken! Voor ons mensen lijkt het misschien niet eens een grote gebeurtenis, maar voor zulke jonge pups kan zo’n overgang best overweldigend zijn, of op zijn minst onwennig. En dat was bij dit nest niet anders; ietwat voorzichtig maar wél reuze nieuwsgierig volgden ze onze handelingen – ik had hulp van mijn zus – waardoor hun minimale schroom als sneeuw voor de zon verdween! Toen alles klaar was hadden ze in eerste instantie iets van “hmmm, het zal wel, de werpkist ligt ook nog prima” maar mede dankzij de steun van mama Kaidyn ontdekten ze al snel het voordeel van de extra ruimte en liepen ze er onbevangen in rond. Inmiddels staat de ren er zo’n anderhalve dag en maken ze er volop gebruik van. Ook hebben ze de diverse mogelijkheden al uitgevonden; vanmiddag scheen het zonnetje precies in de ren en was het best even flink wat warmer waardoor de pups soms een beetje aan het hijgen waren. Nog geen kwartiertje later trof ik ze met z’n drietjes achter elkaar aan op een strookje waar geen kleedje of vetbed ligt, alleen maar een stukje van het (koele!) zeil. Wat zijn die kleintjes zo jong als ze zijn dan al slim! Ik heb een heleboel foto’s gemaakt van de nieuwe situatie en de leukste heb ik hieronder in het album geplaatst.
Zondagmiddag hebben we voor het eerst bezoek gehad van voor Kaidyn onbekende mensen. Dat is voor haar normaal gesproken nooit een probleem en dat was nu gelukkig niet anders; wél hield ze alles nauwlettend in de gaten terwijl ik deze nieuwe mensen haar pupjes even liet bewonderen/aaien, maar ze toonde verder absoluut niet dat ze het spannend of ongemakkelijk vond. Top mama, maar het bewees (voor mij althans) wel weer hoe belangrijk het is om in dit soort situaties vooral ook te zorgen dat de moederhond zich nooit bedreigd hoeft te voelen… Ik bouw kennismakingen etc. dus altijd rustig en met beleid op, en dat gaat in al die jaren dat ik fok altijd prima dus dat laat ik maar zo :-).