O-nest: week 0-1

O-nest: week 0-1

7 april 2022 (geboortedag)
Op de ochtend van de geboorte had ik nog maar nauwelijks de laatste update op mijn website geplaatst, of ik zag dat Kaidyn’s vruchtwater was gebroken. Een zucht van verlichting, éindelijk zat er schot in de zaak! Ik had de bevalling rond 4 april verwacht dus mijn geduld was inmiddels danig op de proef gesteld, maar nu begon het er dan toch op te lijken. Samen met Kaidyn begaf ik mij naar de kraamruimte en ik zette mij vol enthousiasme op een krukje vlakbij de ingang van de werpkist; nu gaat het gebeuren! Maar niets was minder waar, ik heb al met al nog dik acht uur naast de kist gewacht… op een gegeven moment heb ik het kussen van mijn vouwbed maar naast de werpkist gelegd om zo nog enigszins comfortabel er een boek bij te kunnen lezen… En pffff, wat was ik blij toen ik eindelijk persweeën waarnam en om 18.40 uur in de avond daar dan Kaidyn’s eerstgeborene was: een puntgaaf reutje, en traditioneel kreeg dit ventje de merkkleur ‘blauw’ (eerstgeboren teefjes geef ik altijd de merkkleur ‘roze’). Het kostte Kaidyn wel enige kracht om dit eerste pupje te baren, wat een knoepert van 600 gram! Maar ze deed het super en met haar geweldige moederinstinct wist ze ook direct wat ze moest doen; placenta opeten, navelstreng doorbijten en pup drooglikken. Fantastisch, wat een natuurtalent! Vrij gemakkelijk kwam vervolgens om 19.26 uur het tweede pupje, opnieuw een manneke met merkkleurtje ‘mint’ – en wéér een uurtje later verscheen daar reutje ‘rood’. Inmiddels was Kaidyn toch wel moe geworden dus af en toe deed ze haar oogjes even dicht om wat te rusten. Er waren ondertussen heel voorzichtig nog wel samentrekkingen van haar buik zichtbaar, ik kon echter niet goed waarnemen in hoeverre dit echt persweeën waren en er nog een pup zou komen. In het geboortekanaal voelde ik niks en ook in haar buik kon ik niet echt een pup ontdekken, maar op de echo waren wel vier vruchtblaasjes te zien geweest… Toen er na twee uur nog geen verandering was maar ik wel nog steeds weeën meende te zien, besloot ik voor de zekerheid naar de dierenarts te bellen en die stelde voor om even met Kaidyn te komen voor een echo; daarop was te zien dat er wel degelijk nog één pup aanwezig was. Kaidyn heeft toen oxytocine (de zgn. ‘piton spuit’) toegediend gekregen waardoor de baarmoeder heftig samentrekt; daardoor kreeg ze eenmaal weer thuis vrijwel direct flinke persweeën en werd enige tijd later een vierde reutje geboren: helaas niet meer in leven… :-(. Even was ik behoorlijk aangeslagen door het verlies van dit verder perfecte pupje maar de natuur is vaak hard en zulke dingen gebeuren nu eenmaal. Gelukkig lagen er in de werpkist drie prachtige, krachtige jongemannen en Kaidyn’s zichtbare vreugde om haar mooie kroost maakte alles weer goed. Wat is ze vreselijk blij met haar kindjes, ik heb nog nooit zo’n gelukkige kersverse mama gezien!!

Foto’s geboortedag

8 april 2022 (1e dag)
De eerste dag na de bevalling is voor zowel de moederhond als de fokker altijd vreselijk inspannend ;-). Het lange wachten voorafgaand aan de bevalling eist dan een beetje zijn tol, en in dit geval lag ik ook pas om 02.30 uur in bed. En dan niet in mijn eigen bed, maar op een vouwbed naast de werpkist… Tja, dan ben je echt wel ‘redelijk’ kapot, haha. Dus maar een beetje rustig aan gedaan op deze eerste levensdag, Kaidyn heeft lekker veel kunnen slapen en voelt zich prima. Ze is een geweldig moedertje en neemt haar taak bijzonder serieus! Ze wil best graag de werpkist uit om even de benen te strekken en zich te ontlasten, maar heeft vervolgens net zoals al mijn moeders weer reuze haast om terug bij haar pupjes te komen! Eten en drinken wil ze ook het liefst IN de werpkist doen en dat is vanzelfsprekend geen probleem; de mama’s geven zelf altijd perfect aan wat ze nodig hebben en hoe ze het allemaal willen. De pupjes willen/kunnen op dit moment nog niet zoveel, slapen en drinken is hun hoofdtaak! Kaidyn heeft melk genoeg dus ze groeien alledrie als een malle en met dat slapen komt het ook wel goed; lekker vlakbij mama, of onder de warmtelamp en/of tegen een speeltje aan… Heerlijk, het goede (pup-)leven!

Foto’s 1e dag

11 april 2022 (2e, 3e en 4e dag)
Behalve dat ze razend hard groeien gebeurt er nog niet zoveel bijzonders in het dagelijkse leven van de pupjes. Ik beperk me vandaag daarom maar even tot een paar leuke foto’s van de afgelopen dagen van mama Kaidyn en haar kids! 

Foto’s 2e, 3e en 4e dag

14 april 2022 (5e, 6e en 7e dag)
We zijn alweer het einde van de eerste levensweek, dat gaat best snel! Nog een paar dagen en dan zullen de oogjes van de pups open gaan; dat is altijd een leuk moment want dan hebben ze opeens heel andere bekkies! Ik heb eerder deze week ook de nageltjes al geknipt, daar zaten behoorlijke scherpe puntjes aan en dat is niet prettig op Kaidyn’s buik. Bovendien, als ze daar wondjes maken en Kaidyn mocht onverhoopt een bacterietje oplopen dan heb je zó mastitis (melkklierontsteking) en dat is echt geen pretje! Dus een regelmatige pedicurebehandeling gaat de komende weken vast onderdeel worden van het ‘programma’. De pups moesten wel even wennen, ze waren niet heel blij met dat gekke nagelknippertje aan hun tenen en het feit dat ik ze een beetje in de ‘houtgreep’ moest nemen vonden ze ook maar vreemd. Maar dat komt vanzelf in orde, zulke dingen zijn natuurlijk helemaal nieuw voor ze!
Ik heb inmiddels de geboorte van de pups gemeld bij de Raad van Beheer (overkoepelende organisatie die o.a. de stambomen uitgeeft); daarbij moest ik meteen de door mij gekozen stamboomnamen doorgeven, dus die staan nu vast! Omdat het nest is geboren op het moment dat de wind hier behoorlijk om het huis raasde, leek het me toepasselijk om dat als thema te gebruiken. En sowieso past dit goed bij kindjes van mijn Kaidyn want ze is zelf soms ook een echte wervelwind! Ik heb dus gekozen voor de – naar eigen inzicht aangepaste – namen van tropische stormen en de pups gaan heten: Rocksett Opal Hurricane (reutje ‘blauw’), Rocksett Owen Cyclone (reutje ‘mint’) en Rocksett Omar Typhoon (reutje ‘rood’). Wat ik eveneens leuk en treffend vond is dat de namen Opal, Owen en Omar alledrie een zelfde soort betekenis hebben, en wel die van ‘levenslustig’, ‘krachtig’. Héél mooi, dacht ik! Zodra een medewerk(st)er van de Raad van Beheer bij mij thuis komt om de pups te chippen, krijgen ze pas officieel hun namen toegekend die dan gekoppeld worden aan een chipnummer en een NHSB-nummer (Nederlands Honden Stamboek). Maar zover is het nog niet, de chipper komt niet eerder dan wanneer de pups vijf weken oud zijn en soms zelfs nog wel later. Deze drie boefjes zijn amper één week oud dus we hebben nog even te gaan; eerst maar eens op naar week 2!

Foto’s 5e, 6e en 7e dag

> klik hier voor foto’s van week 1-2